Voorwoord

Ik heb door de jaren heen wat Christenen de Paulinische tekst aldus zal gans Israel behouden worden (Rom. 11:26) horen gebruiken op een manier die suggereert dat alle Joden uiteindelijk op de een of andere manier het heil van God deelachtig worden. Om te zien of deze uitleg van die tekst correct is, wil ik op deze weblog de argumentatie van Paulus in de Romeinenbrief volgen over twee kwesties:

1) Wat is de verhouding binnen de gemeente van Christus (de kerk) tussen in Christus gelovende Joden en niet-Joden, waarbij onder meer de rol van de Joodse wetgeving aan de orde is.

2) Wat is de verhouding tussen die gemeente en het niet in Christus gelovende deel van het Jodendom, waarbij onder meer de vraag aan de orde is wat de betekenis is van het verbond van God met Abraham.

Vaak wordt voor het beantwoorden van deze vragen snel naar Rom. 9-11 gekeken, maar dat wil ik niet doen; weliswaar komen in dat gedeelte die themas uitgebreid aan de orde, maar Rom. 1-8 gaat daar evengoed over. Willen we begrijpen wat Paulus bedoelde met zijn uitspraak: ...aldus zal gans Israel behouden worden, dan is dringend nodig dat we ons bezighouden met alles wat Paulus in de Romeinenbrief over dit thema zegt.

Door onze vraagstelling zal aan de orde komen hoe Paulus in deze brief het woord Israel definieert, maar we willen in de volgende hoofdstukken ook letten op wat Paulus zegt over het begrip behouden worden. En mochten we de woordjes aldus en gans tegen het lijf lopen, dan zullen we dat zeker goed bezichtigen! Ik zal daarvoor mijn Griekse grondtekst gebruiken, want het lijkt me voor vertalers erg makkelijk om behouden worden (Gr: sootheesetai) en verwante termen als behoudenis (Gr: sooteeria), en aldus (Gr: houtoos), gans (Gr: pas) soms met andere woorden te vertalen als de context dat zinvol maakt.

Ik ben van mening dat de brief van Paulus aan Rome in de eerste plaats is geschreven met het oog op de hierboven gestelde kwesties; volgens mij moeten we wat Paulus schreef over de behoudenis, rechtvaardiging en verwante themas (Romeinen 1-8) dus zien in het licht van de Joods-heidense kwestie die in deze brief aan de orde is.

Waarom heeft Paulus ons zoveel te vertellen over dit thema van de verhouding tussen de christelijke gemeente en Israel? Omdat in Rome spanningen bestonden tussen volgelingen van Christus uit het Jodendom enerzijds, en volgelingen van Christus uit het heidendom anderzijds. Daarbij ging het vooral over de vraag in hoeverre heidense volgelingen van Jezus zich aan de Joodse wetgeving moeten houden. Het lijkt er op dat beide groepen nogal op elkaar neerkeken bovendien. Paulus hoopt met zijn brief die bloedgroepen binnen de gemeente in Rome dichter tot elkaar te brengen.

Veel Joden in de gemeente vonden het bovendien moeilijk te verkroppen dat de messias al was gekomen, en dat gans Israel niet behouden leek te worden. Houdt God zich niet aan zijn beloften? Ik geloof dat Paulus vanaf het begin van zijn brief beoogde om deze vraag te beantwoorden, en dat zijn lange betoog daarom in Rom. 11:26 uitloopt op zijn slotsom: aldus zal (wel degelijk) gans Israel behouden worden.

Voordeel van deze studie hier in een blog te doen, is dat ik van u makkelijk commentaar kan krijgen op wat ik schrijf. Voelt u zich vrij te reageren. Ik kan daardoor mijn eigen begrijpen van deze brief van de apostel Paulus verbeteren, dus alstublieft, helpt u mij!

Een voordeel van deze aanpak is ook, dat ik mijn eigen schrijfsels makkelijk gaandeweg kan aanpassen en (hopelijk) verbeteren. Zo hoop ik door de tijd hier een goed geschreven, logisch en verantwoord verhaal te scheppen over dit thema dat me al 30 jaar bezighoudt.